ŞEHİDİMİZ HAKKINDA

Enes ÇİÇEK

Polis Memuru

1995 Şanlıurfa doğumlu.

İstanbul Bayrampaşa Çevik Kuvvet Şube Müdürlüğü kadrosunda görevliyken, Beşiktaş Vodafone Arena Stadyumu çevresinde, bölücü terör örgütü mensuplarının yaptığı bombalı saldırı sonucu, 10 Aralık 2016 tarihinde şehit oldu.

“Anne sağ kalsam da kârlısın, şehit olsam da…”

Mesleğinin tehlikelerini düşünerek oğluna hep dikkatli olmasını öğütleyen annesine, son konuşmalarında böyle söylemişti. Yüreği yaralı ailesi oğullarının şehadet haberini aldıklarında bu sözü hatırladı, içlerinde hiç dinmeyen bir sızıyla…

Hatice Hanım ve Bekir Bey’in 4 çocuğundan ikincisi olarak, Şanlıurfa’nın Suruç ilçesinin Yıldız köyünde, 10 Ocak 1995 tarihinde dünyaya geldi. Suruç Yönlü İlköğretim Okulu, Namık Kemal İlköğretim Okulu ve Suruç Anadolu Lisesi’nden mezun oldu. Polis olmak amacıyla sınava hazırlanıp, Malatya Polis Meslek Yüksekokulu’nu kazandı. Mezuniyetinden sonra, ilk görev yeri İstanbul Bayrampaşa Çevik Kuvvet Şube Müdürlüğü idi.

Ne büyürken, ne okurken ailesine hiçbir zaman yük olmadı. Ağabeyi Ömer, kardeşleri Seyfullah ve Kübranur ile çok iyi anlaşırdı. Çalışkandı, yumuşacık, sevgi dolu bir kalbi vardı. Çevresindeki herkes onu çok severdi. Çocuklara ve hayvanlara düşkündü, sokakta bulduğu sahipsiz kedileri bile eve alıp beslerdi. Mesleğini severek, en iyi şekilde yapmaya gayret ediyordu. Şehadetinden bir gün önce babasını arayıp “Bana bir emrin, bir isteğin, ihtiyacın var mı?” diye sordu. Her zamanki gibi ince düşünceli ve saygılıydı. Şehadetinden önce ağabeyi bir rüya görmüştü. Rüyasında, Enes ve arkadaşlarının üniformaları üzerindeydi. İki kardeş bir süre konuştuktan sonra yan yana namaz kılmış, sonra da sıkıca sarılmışlardı birbirlerine. Bir veda sarılmasıydı sanki. Ağabeyi “Nereye gidiyorsun?” diye sorduğunda, “Arkadaşlarım bekliyor, gitmem gerek.” diye cevaplamıştı Enes. Hayra yordu rüyasını…

Son izne geldiğinde, ailesi ve onu gören herkes, yüzünde bir aydınlık olduğunu söylüyordu. Uzun bir süreden sonra buluştuğu arkadaşlarına, “Ben şehit  olmak  istiyorum, siz de arkadaşımız şehit oldu der sevinirsiniz.” demişti. Olay gecesi, ağabeyi arkadaşlarıyla beraber dışarıdaydı. İçinde tarifsiz bir sıkıntı vardı. Eve dönerken Enes’le konuşmak istedi. Aradığında açmadı kardeşi, “Görevdeyim.” diye mesaj yolladı. Eve vardığında patlamanın haberini aldı. Uzun süre nerede olduğunu bilemedikleri Enes’in şehadetini, ertesi günün akşamı öğrendiler. “İnşallah yakın zamanda cennette hepimiz birbirimize kavuşacağız. Şefaati hepimizin üzerine olsun.” diyor ailesi, adını bir an bile ağızlarından düşürmeyerek…